Naszyjnik z miedzianych kulek

Opis

Miedziane kulki to było moje marzenie do wykonania, odkąd przeczytałam książkę Artystyczna biżuteria kurs wytwarzania Andrzeja Bandkowskiego. Oczywiście po lekturze chciałam spróbować wszystkich możliwych technik, ale konkretnie kulki zdominowały moje serce. Dlatego niemal od razu nabyłam drogi zestaw do wytwarzania takowych. Gdy sprzęt już przyszedł, rozpoczęłam od bardzo małej kulki z blachy o grubości 1 mm. Niestety nie zobaczycie jej w tym naszyjniku. Podczas polerowania odleciała w niebyt i nie potrafię jej w dalszym ciągu odnaleźć! Dlatego pozostały tylko dwie kulki, które wykonałam z cieńszej blachy.

To nie wszystkie przygody, na jakie natrafiłam podczas ich wykonywania. Żeby stworzyć kulę, trzeba wykuć dwie półkule, a następnie je zlutować. Jak się domyślacie, kolejna przygoda napotkała mnie podczas tej czynności. Gdy próbowałam scalić drugą co do wielkości kulkę, omal nie zostałam poparzona. Kulka postanowiła wystrzelić z pęsety samozaciskowej (w którą nie powinnam ją była wkładać, ale to już inna historia). Na całe szczęście wystrzeliła w ścianę, a nie mnie. Rozgrzane do jakichś 900°C półkule spadły za biurko i tam zaczęły wtapiać się w matę chroniącą parkiet przed krzesłem. Było trochę strachu i smrodu, ale na tym się na szczęście skończyło. I takim oto sposobem powstały dwie miedziane kulki, które są fajną, minimalistyczną ozdobą szyi.

Naszyjniki noszono już od czasu paleolitu. Wtedy wykonywano je z muszelek, a nie miedzi, ale wiadomo, że czasy się zmieniają! W późniejszych czasach do naszyjników używano zwierzęcych zębów, kości i kamieni, a gdy opanowano obróbkę metali, zaczęto wykonywać je ze stopów znanych nam do dzisiaj. Na przykład około czterech tysięcy lat przed naszą erą, mieszkańcy Ur nawlekali kamienie na rzemyki i nosili je później na szyi. Oczywiście (moim zdaniem) najpiękniejsze naszyjniki wytwarzali Starożytni Egipcjanie. Każdy kojarzy z pewnością popiersie Nefretete i imponującą kolię zdobiącą jej szyję!